Ik ken Ilona persoonlijk niet maar vorige week tijdens mijn vakantie heb ik in 2 dagen het boek uitgelezen. Getrokken door het verhaal van de politie en met respect voor het doorzettingsvermogen die de politie had om de dader te pakken te krijgen. Ik heb met rillingen over mijn lijf het boek gelezen en vind het heel erg wat haar is overkomen. Sterkte voor de familie het zal altijd moeilijk zijn om het een plaats te geven.
Ilona was een supermeid, een hele gezellige, leuke, vrolijke spontane collega op de communicatieafdeling van de NPS (nu NTR). Dat dit haar is overkomen, is afschuwelijk. Mijn man en ik denken nog heel vaak aan haar. Zoals nu weer met de verdwijning van Gijs Thio, die in het nieuws is. Zijn fiets is op een andere plek in de stad teruggevonden. Dat was bij Ilona ook gebeurd. Wel die fiets, op een gekke plek, die niet op haar route lag. Verdwijningen gebeuren ook hele gewone mensen, op weg naar hun werk.
Ik las net je verhaal, ongelofelijk dat het zo moest lopen. Ook ik kende jou niet, maar ik wil je vrede toewensen, en ik hoop dat je familie en vrienden dit dramatische gebeuren een plek hebben kunnen geven in hun leven. Rust zacht.
ilona ik kende je niet persoonlijk, maar ik heb de verhalen destijds op de voet gevolgd. Ik woon zelf in utrecht en het is beangtigend dat dit is gebeurd, wat jou is overkomen is onmenselijk wreed en vreslijk. ik hoop intens dat je rust hebtkunnen vinden, en ik hoop dat deze pagina gebruikt zal worden om de herinneringen aan jou levend te houden.